رمضان ماهی است بزرگ که ثواب اعمال در آن زیادتر و دروازه های خیر برای طالبان آن گشوده می گردد. رمضان ماه خیر و برکت و انفاق است. اول آن رحمت، وسط آن آمرزش و آخر آن آزادی از آتش جهنم است. احادیث زیادی در بزرگی این ماه وارد شده، در صحیح بخاری و مسلم آمده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم  فرمودند: «چون رمضان فرارسد دروازه های بهشت باز شده و دروازه های دوزخ بسته می شود و شیاطین به زنجیر کشیده می شوند.»
در ماه رمضان رحمت الله سبحانه وتعالی و فتح و نصرتش بیشتر از هر ماه دیگر در امور دین و دنیا شامل حال مسلمین می شود، چنان چه در الفقة الاسلامی و ادلتة از طبرانی و ابن خزیمه روایتی نقل شده است که می گوید:

«ولو یعلم العباد ما فی شهر رمضان لتمنى العباد أن یكون شهر رمضان سنة.»
ترجمه: اگر مردم اهمیت ماه رمضان را می دانستند، آرزو می کردند که ای کاش ماه رمضان یک سال می بود.

 چون اعمال خیر در این ماه زیاد می شود، و هم چنین برای تشویق به انجام اعمال صالح دروازه های بهشت باز می گردد و برعکس چون اهل ایمان کمتر مرتکب گناه می شوند، شیاطین به زنجیر کشیده می شوند و نمی توانند هم چون دیگر ماه ها به اهداف خود دست یابند.
الله سبحانه وتعالی پنج چیز را در ماه مبارک رمضان از خصوصیات امت اسلامی قرار داده است که عبارت اند از:
یکم: خوشبو بودن دهان روزه دار نزد الله متعال که در اثر خالی بودن معده به وجود می آید و مردم آن را ناپسند می دانند که این نزد اوتعالی از بوی مشک نیز بهتر است؛ زیرا که در اثر عبادت الله سبحانه وتعالی پدید آمده و هرچه ناشی از طاعت و عبادت الله متعال باشد نزد پروردگار محبوب است و الله سبحانه وتعالی خوب تر و بهتر از آن را به عبادت کننده می دهد.
دوم: استغفار ملایکه برای روزه داران تا هنگام افطار شان، ملایکه هایی که معصوم و مکرم اند، راستی که این ملایکه های معصوم و مکرم قابلیت آن را دارند که دعایشان در حق روزه داران قبول شود و این خود دلالت بر منزلت بلند روزه داران می نماید.
سوم: الله متعال هر روز بهشت خود را زینت می دهد و می فرماید: چیزی نمانده که بنده گان نیکوکارم مشقت را از دوش بر افکنند و بسوی تو آیند. مشقت یعنی مشقت دنیا. الله متعال هر روز بهشت را زینت می دهد تا بنده گانش را برای رسیدن بدان تشویق نماید.
چهارم: در این ماه مبارک شیاطین به زنجیر کشیده می شوند و مانند دیگر ماه ها نمی توانند به اهداف خود برسند و این از فضل الله متعال بر بنده گان صالح اش می باشد که دشمن شان را زندانی کرده، لذا ما مشاهده می کنیم که پرهیزکاران در این ماه نسبت به ماه های دیگر بیشتر رغبت به انجام اعمال خیر و دوری از گناه را از خود نشان می دهند.
پنجم: الله سبحانه وتعالی در آخرین شب این ماه مبارک گناهان امت محمد صلی الله علیه وسلم را می آمرزد، بشرط اینکه حق این ماه مبارک مانند نماز و روزه را به جای آورده باشند. پس ماه مبارک رمضان برای کسی که از گناهان دوری نماید و مشغول طاعت و عبادت شود نعمتی است بس بزرگ که شایسته است آن را غنیمت شمرد!
فضیلت روزه:
از ابوهریره روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم  فرمود:

«من صام رمضان إیمانا و احتسابا غفرله ما تقدم من ذنبه.»
[رواه بخاری و مسلم]
ترجمه: کسی که از روی ایمان و امید کسب اجر و پاداش، ماه رمضان را روزه بگیرد گناهان(صغیره) گذشته او بخشوده می‌شود.

از ابوهریره روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم  فرمود: الله عزوجل می فرماید:

«کل عمل ابن آدم له إلاالصیام فإنه لی و أنا أجزی به، و الصیام جنة، فإذا کان یوم صوم أحدکم فلا یرفت و لایصخب و لایجهل، فإن شاتمه أحد و قاتله فلیقل إنی صائم، مرتین، والذی نفس محمد بیده لخلوف فم الصائم أطیب عند الله یوم القیامة من ریح المسک، و للصائم فرحتان یفرحهما : إذا أفطر فرح بفطره، و إذا لقی ربه فرح بصومه.»
[رواه بخاری و مسلم]
ترجمه: هرکاری که بنی انسان انجام می دهد، برای خود او است. مگر روزه که برای من است و من پاداش آن را می دهم، و روزه سپر است پس هرگاه کسی از شما روزه دار بود، سخن زشت نگوید و دشمنی نکند و اعمال جاهلانه را انجام ندهد و اگر کسی به او دشنام داد یا با او دعوا کرد دوبار بگوید من روزه هستم، قسم به ذاتی که جان محمد در دست اوست بوی دهان روزه‌ دار در روز قیامت نزد الله از بوی مشک بهتر است، و شخص روزه ‌دار در دو زمان خوشحال می شود یکی زمانی که افطار می کند و دیگری زمانی که با پروردگارش ملاقات می کند.

از سهل بن سعد روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود:

«إن فی الجنة باباً یقال له الریان یدخل منه الصائمون یوم القیامة لایدخل منه أحد غیرهم یقال : أین الصائمون؟ فیقومون لایدخل منه أحد غیرهم، فإذا دخلوا أغلق فلم یدخل منه أحد.»
[رواه بخاری و مسلم]
ترجمه: در بهشت دروازه ای است که به آن "ریان" گفته می شود، روز قیامت فقط روزه ‌داران از آن دروازه داخل می شوند، کسی جز آنان نمی تواند از آن وارد شود، گفته می شود روزه ‌داران کجایند؟ فقط روزه ‌داران بلند شده و از آن دروازه وارد می شوند وقتی داخل شدند در بسته می شود و دیگر کسی از آن وارد نمی شود.

در حدیث دیگری نیز از رسول الله ص روایت است که کسی روزه داری را افطاری بدهد و یا هم آب بدهد، ثواب روزه دار برایش داده می شود.
باید این نکته را از یاد نبرد؛ ماه رمضان یگانه ماه نیست که ما تنها در همین ماه عبادت، اطاعت و دعوت نماییم وبس، بلکه ما باید در تمام وقت مسوولیت های خود را انجام بدهیم. تنها در ماه رمضان اجر هر عبادت از جانب الله سبحانه وتعالی ازدیاد می یابد ولی به این معنی نیست که بعد از رمضان ما عبادت، اطاعت و دعوت را فراموش کنیم.
انجام مسوولیت های ما مسلمانان مقید به وقت و زمان معیین نیست؛ بلکه اوامر و نواهی الله سبحانه وتعالی و رسول الله صلی الله علیه وسلم  در هر وقت زمان و مکان قابل تطبیق است. بسیاری از افراد امت اسلامی را می بینیم که با ورود رمضان بسیار گرم، اما با ختم شدن آن اطاعت، عبادت و دعوت آن ها هم خاتمه پیدا می کند و مثل سابق به حالت غیر فعال و تنبلی روی می آورد. این یک حالت نامناسب و برداشت نادرست از مفاهیم اسلامی می باشد.
و نیز در بخاری از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول صلی الله علیه وسلم فرمود:

«مَنْ لَمْ یدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ فَلَیسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ فِی أَنْ یدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ.»
ترجمه: هركس كه دروغ گویی و عمل به مقتضای آن را ترك نكند، الله نیازی ندارد كه او خوردن و نوشیدن را ترك كند.

لذا فقهای کرام بنابر احادیث فوق برای حفظ روزه از پاره شدن، امور ذیل را نوشته اند که مراعات نمودن آن برای روزه دار ضروری است:
یکم: حفاظت چشم از دیدن به سوی نامحرم؛
دوم: حفاظت زبان از دروغ، غیبت، سخن چینی، دشنام و هر سخن ناجائز دیگر؛
سوم: حفاظت گوش ها از شنیدن چیزهایی که گفتن آن به زبان ناجائز باشد؛ مثل: فحش، غیبت و لهو؛
چهارم: حفاظت باقی اعضای بدن از انجام چیزهای ناجائز؛
پنجم: افطار نمودن از مال حلال به طریقه مشروع آن؛
ششم: خوف و ترس به این که آیا روزه اش نزد پروردگار قابل قبول است یا نه؟
و اگر به امور فوق اهتمام نشود روزه خاصیت اصلی خود را که همان سپر بودن(در مقابل شیطان یا آتش دوزخ) است از دست می دهد، پس روزه را از پاره شدن حفاظت کنید تا روزه شما را از آتش دوزخ حفاظت نماید.
هم چنان رسول الله صلی الله علیه وسلم در یک حدیثی که در سنن ترمذی از ابوهریره روایت است می فرمایند:

«... ألا إن سلعة الله غالية ألا إن سلعة الله الجنة...»
ترجمه: همانا که متاع الله سبحانه وتعالی گرانبها و قیمت است، همانا مال الله بهشت است[و در مقابل مال پر ارزش و گرانبها باید مال دوست داشتنی و گرانبها مصرف شود در غیر آن مال گرانبها بدست نخواهد آمد].

در اخیر دعا می کنیم که الله سبحانه وتعالی ما را به برکت این ماه مبارک و ماه نزول قرآن عظیم الشان توفیق دهد، تا وقت، مال و جان خود را در راستای قضیه سرنوشت ساز امت مسلمه که همانا تأسیس خلافت اسلامی است وقف نموده تا ان شاءالله الله متعال چشمان مان را توسط نصرت خویش روشن ساخته و تمام مسلمانان جهان را از این بدبختی توسط تأسیس خلافت اسلامی نجات دهد و این نعمت بزرگ که عبارت از اسلام است توسط دولت اسلامی به وسیله ی دعوت و جهاد به تمام جهانیان برساند.

نویسنده: حکمت آزاد