اما در سرزمین افغانستان در کنار حاکمیت ارزش‌ های مودجوده ‏ای این نظام بشری، کشورهای که حامل این نظام هستند نیز در آفرینش ناامنی و وحشت نقش برازنده‌ ای دارند که نمی ‌توان از آن انکار کرد. دقیقاً‌ در اثر بازی‌ های بزرگ سیاسی همین کشورهای دموکراتیک است که افغانستان و مردم آن در پهلوی سایر مشکلات در یک فضای کاملاً‌ ناامن که حاصل آن فجایع بشری است، بسر می ‏برند.

گروه‌ هایی که براساس فعالیت‌ های نظامی خواهان مقابله با غرب هستند، در نهایت برای رسیدن به‏ هدف در دام یک ابرقدرت افتاده و منحیث یک مهره در بازی‌ های سیاسی از آن‌ ها استفاده صورت می ‌گیرد. طالبان نیز یکی از گروه‌ های نظامی بوده که همواره با فعالیت ‌های نظامی خواستند تا در برابر غرب مبارزه نمایند.

مردم مسلمان افغانستان جهاد در برابر کفار را یکی از حاصلات زندگی خود می ‌دانند و بر این موضوع افتخار می‌ کنند، اما همواره از کسانی که به نمایندگی از مجاهدین رهسپار چانه ‌زنی ‌های سیاسی شدند، ناراضی اند. اکثریت مطلق گروه مجاهدین در سطوح پائین از عملکرد رهبران خود به حدی ناراضی اند که به هیچ عنوان دیگر نمی ‌خواهند تا این افراد به نمایندگی از این گروه در بازار سیاست حرف بزنند.

یک مرد پس از 27 سال تلاش توانسته است که دستگاهی اختراع کند که برق بدون مصرف تولید می‌ کند، این مرد سید مطیع الله نام دارد. او می ‌گوید: هرچند حکومت اجازه فعالیت را به او نداده است، اما شماری از جاپانیان آماده هستند که حق امتیاز بهره‌ گیری از این اختراع را در بدل 10 ملیون دالر بخرند. وی می‌ گوید: "اگر حکومت سرمایه ‌گذاری کند، من می‌ توانم در گام نخست ولایت کابل را برق رایگان بدهم."

مادری انتظار داشت که همسرش فردا به کار برود ودوباره با لقمه نانی باز گردد. هردو(پدر ومادر) امید داشتند تا فردا اطفال آنها بزرگ شده ودست گیر آنان شود؛ همه وهمه با امیدها در آغوش تاریکی شب فرو رفته بودند، وهمه می خواستند تا با کلمه «لا الا الله محمد رسول الله» به سفر شب بروند.